در حال بارگزاری
عمده ترین موانع پیش روی وضعیت اسفناک صادرات پلیمرها
علی رغم اینکه کشور عزیزمان ایران در صنایعی چون پتروشیمی دارای مزیت نسبی دسترسی به منابع هیدروکربوری، اگر نه با ارزانترین قیمت با یکی از کمترین میزان قیمت ها در جهانست، و صنعت پتروشیمی با توجه به اینکه به صورت خصولتی اداره می شود، از انواع و اقسام رانت ها نیز بهره مند هستند، اما خروجی آنها آنطور که باید و شاید مثبت نیست. عمده ترین موانع پیش روی وضعیت اسفناک صادرات پلیمرها تحریم ها و به روز نبودن فناوری های تولید است که رفع مشکل دوم نیز عملا به رفع تحریم ها گره خورده است.
در گزارش های فصلی شاهد هستیم که سودعملیاتی و ناخالص شرکت های پتروشیمی به شدت افزایش داشته است، به جز برخی از آنها نظیر پتروشیمی فناوران که متانول و خوراک سایر پتروشیمی ها تامین می کند، و از سوی دیگر مقدار زیادی صادرات دارد، و می توان گفت که افزایش قیمت جهانی مهمترین عامل در رشد سود آوری بسیار زیاد این شرکت در سال جاریست، دیگر پتروشیمی ها، در امر صادرات آنطور که باید و شاید موفق ظاهر نشده اند و می توان با یک حساب سرانگشتی دریافت که اکثر سودی که در گزارشهای خود به آن اشاره می کنند، ناشی از افزایش قیمت پلیمرها و مواد شیمیایی در بازار داخل است که این به معنای فشار مضاعف بر صنایع پایین دستی است.
آنچه ما از این پتروشیمی ها انتظار داریم، اینست که بتوانند به ویژه در حوزه صادرات پلیمرها که بیشترین ارزش افزوده را ایجاد می کنند، موفق عمل کنند و سودهای عملیاتی شان در این حوزه بالا برود. اما به اذعان یکی از افراد صاحب نام در انجمن ملی صنایع پلیمر ایران، نه تنها وضعیت چنین نیست، بلکه صادرات کشور در حوزه پلیمر به کشورهایی چون ترکیه، پاکستان، عمان و کویت در وضعیت اسف باری قرار دارد.
چندی پیش رئیس کمیسیون صادرات انجمن ملی صنایع پلیمر ایران با بیان اینکه حجم بازار پلیمری کشور ترکیه بیش از ۱۱ میلیارد دلار است، گفت: از این بازار بزرگ ما فقط ۲۵۰ میلیون دلار معادل ۲ درصد آن را در دست داریم که عدد کوچکی است. رتبه ایران در این بازار ۱۳ است.
مطالب مرتبط